پښتو د هیواد یواځنۍ ملي او رسمي ژبه
لیکوال:میرویس ویاړ
څرنګه چې مخکې هم په کراتو کراتو د هیواد د مقاماتو څخه غوښتنې وشوې چې د هیواد ښوونځيو،لیسو او پوهنتونونو کې په پښتو هم ښوونه او روزنه پیل شي خو د افسوس خبره ده چې دولتي چارواکي د نه جبرانیدونکي مصلحتو له شامته داسې اړین او حیاتي وړاندیزونه د پامه غورځوي اود پریکنده اکثریت حقه حقوق د ایرانی تالیڅټو،خراساني او ستمي خامارانو کومې ته ورټیل وهي.په دې سره له یوې خوا هیواد د تباهۍ،ورانۍ،نفا ،جګړو،بیسوادۍ،ناپوهۍ او جهالت خوا ته راکاږي او له بلې خوا پدې نا ملي کړنې سره د افغان دوښمنه خراساني،ای اني،شمالي ستمي ټلوالو لویې کرغیړنې موخې پوره کيدو ته رسیږي. د خراساني،ایراني،شمالي او ستمي ټلوالو په اړوند نه پټیدونکې حقیقت خو دا دی چې دوې کله هم افغانستان په لیلام کې خرڅولای شي،ځکه د هیواد په لوړو دولتي څ وکیو،کابینه،ولسي جرګه،وزارتونه او حتی د ولسمشر د معاوینیت پرڅوکیو يی هم قبضه ټینګه کړې ده.دردونکې حقیقت خو دا دی چې دوې هیڅکله هم افغانستان خپل وطن ندې ګڼلې او نه به یی وګڼي ځګه میلیاردو نو ډالرې او یورو مرستې یی داسې په درغلیو،غلاو او بډو ووهلې ته به وایی د پلار نیکه څخه ورته په میراث رسیدلی وي.دا میلیاردو نو ډالرې او یورو مرستې چې افغانستان د بیاودانولو او سازولو لپاره راځي دا خو څه بخشش نه دی،دا پرافغانانو پور دی او ضرور بیرته ورکول غواړي.
د شمالی مافیاغړو هریو احمد ضیاء مسعود،یونس قانوني،احمد ولی مسعود،لطیف پیدرام،
بانی،محقق او نور یی چې کومې غلاوې،لوټ،تالان او شوکې وکړې او همدا راز یی یو شمیر پنجشیری او ستمي عناصرو په
سفارتو کې کومې درغلۍ،رشوت،بډې او نا قانونه کړونو ریکاردونه جوړ کړل څوک یی پوښتنه هم نشي کولاې ځکه بیا بدماشۍ
او بدې بیشرمۍ ته لاس اچوي،هسې خو یی بدنامه شخصي ملیشی او مافیاګانې ندی ساتلي.(مشت نمونه خروار) د دې متل له مخې
دوې ټول غله،ډاکوان،تالا ګر،لوټ مار،افغان دوښمنه او سړي وژونکي دي.د وزارتو،کابینه او ولسي جرګې څخه نیولې
ان تر سفارتو پورې خپل ټول بی کفایته،بیسواده خراسانیان او متعصبه تالیڅټي ستمیان د شمالی اتحاد ملیشو او م
افیاو په زور کمارل کیږي،خو سره د دې هم زه فکر نه کوم چې ولسمشر او یو شمیر ملي دریځ لرونکی وزیران او چارواکي
دې دومره کمزوره او بې وسه وا وسي چې د داسې پریکنده اکثریت(پښتنو) حقه حقوق د پښو لاندې شي.نور څوک په تشو وعدو
او ژمنو نشۍ غولولاې.دا د لمر پشان روښانه حقیقت دی چې پښتانه د هیواد اصلي اوسیدونکي او پریکنده اکثریت دی،نو
حقوق یی باید ورکړل شي که رغونه،ودانول، سوله او امن مو موخه وي.که خبره عدالت، انصاف او اسلام ته واړې نو
ښوونځي،لیسې او پوهنتونو باید د اکثریت په ژبه(پښتو) واوسي،ځکه د نړۍ ټولو هیوادو کې رسمي او ملي هغه ژبه ده چې د
هغه هیواد د پریکنده اکثریت ژبه وي نو په افقی لحاظ دری هیڅکله هم د پښتنو(افغانانو) او افغانستان رسمي او ملی
ژبه نشی کیداې.خو د نورو ژبو تر څنګ لکه اوزبکی،ترکمنی،پشه یی او هزاره ګي دری هم په خپلو سیمو کې د محلی ژبی
په څیر کاریدې شي په دې ډول یی حقوق هم خوندی پاتې کیدای شي. او که چیرې هدغسې د زرو کالو پورې هم پر افغانانو و
وتپل شي هم ګټه به ونکړي آخر خو به دا د غلامۍ زولنې غوزاروي. نور نو د دوښمن پدې بې اساسه او پوچو نومونو لکه
فاشیست،نیشنلیست،قبیله سالار نه غولیږو ځکه دا صفات او خواص خو د دوې دي،همدوې دي چې اقلیت او ژبه یی پر اکثریت
باندې ورتپلې،ا ستدلال کوي چې دری په طبیعی ډول دود شوې حال داچې دا ډول بی اساسه او پوچ دعوی د دوې په حماقت او
ټوپکسالارۍ باندې دلالت کوي.لومړې خو دری د افغانستان د دربارایانو لخوا پر افغانانو باندې د منشیانو او
کاتبانو د اړتیا له مخې د ایران څخه وارده شوه،نو دا یو طبیعی ډول نه دۍ،له بلې خوا که چیرې د بلې کومې ژبې کاتبان
او میرزایان وارد شوې واې نو بیا هغوې به څه ویلاې طبیعی یا تپل شوې؟ دویم هیواد کې هیڅکله هم سوله،ام
ن،ټیکاو،بیا ودانې،رغوونه او پرمختګ نشي راتلاې ترڅو پریکنده اکثریت ( پښتنو) د پوهې او علم په ګاڼه سینګار او
سمبال نشي،ځکه دوې دي چې د افغانستان په بقا،ساتنه او ابادۍ کې غټ رول لوبوي، چې پدې نیک کار کې یی لویی قربانۍ
وکړي دي نو د ا سلام،عدالت،انصاف له مخې پښتانه د دې حق لري چې ژبه یی د هیواد یواځینۍ رسمي او ملي ژبه شي. د پ
یکنده اکثریت او اصلي وګړیو د حق څخه دفاع یو نیک او اسلامی کار دی په دې کې هیڅ ډول نیشنلیزم،فاشیزم او تعصب
ندې ننغښتې،دا یواځې د دوښمن تبلیغات،پروپاګند او چمونه دي ترڅو د دې نیک ملی کارڅخه مونږ ایثار کړي.څنګه پر
افغانانو یا پښتنو باندې دری تپل فاشیزم ندې او په یو څو ټکو پښتو باندې چې هغه هم ملی ترمینالوژي ده،دوې په
زړونو کې د انتقام د اور لمبې بلې شوې وې، دومره تعصب،تنګ نظري،فاشیزم او دوښمني!!! ته به وایی مونږ ایران کې
ااوسیږو. مونږ په هیواد کې سوله،کراري،امن،بیا رغوونه او ورورولی غواړو،دا خوب هغه وخت ریښتیا کیداې شي چې
یوه ژبه ملی او رسمي شي یعنې پښتو چې هم د اکثریت ژبه ده اوهم وروسته د ډیرو ځپلو،شنډولواو بندولو سره سره په
طبیعی ډول د ودې،پراختیا او بیا دودونې استعدادونه په ځان کې رانغاړي.پښتو ژبې ټولې ناخوالې،کړاونه،ظلم
،استبداد،ستمی یا خراساني فاشیزم ډیره وځپله خو بیا یی هم خپل فولادی مقاومت وروښود،لا اوس هم د ژوند څرخ په
خپل مټ او د دولتونو د مرستې پرته ګرځوي،یعنی په ټوله معنا یی آزموینې او امتحانونه ورکړي او بریالۍ شوې ده. ب
عکس که دا ناخوالې،کړاونه،ظلم،استبداد د دری سره شوې واې نو اوس به یی نښه نښانه هم نه واې.په افغانستان کې دو
تونه همیشه سرچپه او برعکس کارونه کوي نو دا همیشه یو ناکامه او بدبخته هیواد دی،د نړۍ په کوم هیواد کې د اق
یت ژبه رسمي اوملی ده،دا یو ناشونې،مصننوعي ااو تپل شوې هڅې دي،(دا وړۍ نه شړۍ کیږي).د دونیا ټول ملکونه په یوه
خوا روان دي زمونږ هیوواد په بله! زمونږ د چارواکو په مغزو کې ایرانی چینچیو ځاله کړې،ماغزه یی ترې خوړلې او اوس
ټول کارونه همدا ایرانی چینچي د ایران په سلیقه سررته رسوي،ځکه دوې کوم نوښت نه کوي.که چیرې د دولت په راس کې د
ملي دریځ او په هیواد مېن کسان پریوتل نو دا یو اړین او پرځای کار دی چې پښتو ژبې ته په هر ډګر کې وده او پراختیا
ورکړي او د هیواد یواځنۍ رسمي او ملي ژبه وټاکل شي،که چیرې څوک مخالفت کوي نو بیا د تیرو سرشمیرونو پر بنیاد
بیا هم د اکثریت( پښتنو) حق خوندي دی.پدې توګه به هیواد د سولې،کرارۍ،امن،ټیکاو،بیا ودانې،رغوونه،پوهه او پرم
ختګ په لور وروخوځیږي.په درنښت میرویس ویاړ