تصوف اوعرفان ۱۷ برخه

تصوف اوعرفان  ۱۷برخه  

علامه محمدمعين الدين ابوالفضل کان الله له ودامت برکاته،

بسم الله الرحمن الرحیم،محترمووروڼودتصوف اوعرفان په دې برخه کښی وتاسی ته

په تصوفی اصطلاحاتوکښی دذکردډولوبیان کوم کوم چی په دې شرحه دۍ :

۱) تقليدی ذکر    (۲) تحقيقی ذکر   (۳) (جلی ) څرګند ذکر  (۴)(خفی ) پټ ذکر

تقليدی ذکر      :

تقليدی ذکر هغه ډول ذکرته ويل کيږي ، چی ذاکر محض دتقليد له رويه ذکرکوی  ،  يعنی ژبه يې په ذکر اخته وی ، مګر دزړه حضوريې لا نه وی موجود سوۍ ،  پداسی حالت کی چی يوازی ژبه په ذکر مصروفه وي  ،  اوزړه ورڅخه خبرنه وی  . شيخ اومرشد کوښښ کوي چی په مريد کښی باطنی حضور ، دزړه بيداری   ، اوذهنی تمرکز زيات کړی   . شيخ پدې پوهېږی چی د سالک په لومړنی دوره کښی دذکر قلبی توجه اوحضور نسبتا لږ وی ،  اودهغو مرحلو څخه چی نوی صوفی اوسالک تېريږی ،  دزړه دحضور پيداکېده ضرور امردۍ .ځکه چی په صوفيانه اصطلاحاتو کښی که ذکر په خوله ويل کيږی اوزړه ورڅخه غافله وی ،  نتېجه يې داسی ده ،  لکه : څوک چی تخم په ښوره زاره مځکه کښی وکری .  چی حاصل يې طبعا مطلوب نه وی .

تحقيقی ذکر     :

دطريقت دسير اوسلوک له مخې ذکر هغه وخت تحقق پيداکوی ، چی دکامل شيخ له لو ری ومريدته تعليم اواجازه ورکړه سی   ،  اودهغه په روح اوزړه کښی ځای ونيسی څوپه دې توګه دذکراغېزه زياته سی   .  ذکر په طريقت کښی دمريددلومړنۍ مرحلې بيا تراخيرنی پړاو پوری   ،  چی دفنا اوبقا مقامونه دي   ،  ملګری وي   ،   ځکه چی ذکر سره دزړه له حضوره مريد مرحله په مرحله ديوه مقام څخه  وبل روحانی مقام ته لوړه وی . 

جلی ذکر      :

جلی اوڅرګند ذکر هغه ډول ذکر ته ويل کيږی چی  ، ذاکر نسبتا په لوړ اواز سره ذکر کوی په ځنوتصوفی سلسلوکښی دلوړ اواز يعنی  (جلی ) ذکر اصل منل سويدۍ   ، دحضرت شيخ عبدالقادرجيلانی (رح) سلسله چی په قادر يه مشهوره ده وجلی ذکرته ترجيح ورکوی    .  

خفی (کرار) ذکر     :

خفی ياکرار ذکر وهغه ډول  ذکرته ويل کيږی چی ذاکر په کښته اواز سره ذکر کوی   .  دحضرت شاه نقشبند  (رح ) طريقه چی په نقشبندیه ، سلسله  سره مشهوره ده ، دخفی ذکر حالت يې منلی دۍ   .

حتی که مريد دعادی خلګوسره په مجلس کښی ناست هم وی دخفی ذکر کولو څخه غافل نه وی  .  ذکرکه خفی وی ياجلی دمريد دزړه حضورلازم دۍ   .  دذکرنوعيت  ، او وخت دپير اومرشد له لوری ټاکل کيږی   دذکر په نوعه کښی کله داسی حالت هم راځی ،  چی مريد دخپل هر نفس چی با سی يا يې بيرته ننباسی  ،  د دالله جل جلاله  داسماؤ څخه په هغه ډول چی دپير له لوری وظيفه ورکړه سوی وی   ،   ذکر کوی  ،  دسا ايستواوبيرته ننيستوپه هردم کښی (  ذکر ) دلاسه نه ورکوی  ،  ځکه چی دمريد دپاره دطريقت له رويه په ذکر کښی يوګړی  ځنډهم تاوان لری  .  

والسلام ومن الله التوفيق

په دې اړه نوربيا. . .