پسرلى شو

د وطن په جګو غرونو
نوى ساز زمزمه کېږي

د سيندونو په موجو کې
د ژوندون نغمه تاوېږي

د سپېرو خاورو له منځه
سره ګلان پورته جګېږي

وچې دښتې شوې ګلونه
بلبل خوښ دى او خندېږي

د مرغانو کتارونه
د ګلشن په لور خوځېږي

مصلحت کړى ګلانو
غر او سمه زرغونېږي

په بلبلو بوراګانو
حقيقي اختر جوړېږي.

محمد ظفر تڼى