ـ توکلې ناړې بېرته نه اخيستې کېږي .
ـ تماشبين د نښې منځ وولي .
ـ تور بانجان بلا نه وهي .
ـ تر چاړۀ لاندې هم ساه سته .
ـ تر ورخ تېرې اوبۀ بېرته نه راګرځي .
ـ تيږۀ راځي ،راځي دخوار پر سر لګېږي .
ـ تۀ زما دارو ، او زۀ ستا دارو !
ـ تر بې عقله دوست هوښيار دښمن ښۀ دی .
ـ تورۀ وکړه ، توره پخپله چغې وهي !
ـ تربور مړ کړه ، لمر ته يي مه اچوه .
ـ تربور مړ ګڼه ،پړ يې مه ګڼه .
ـ تقدير پۀ تدبير نه بدلېږي .
ـ تر وزګار بېګار ښۀ دی .
ـ تر وژلي ورور پرې ايښې ګومل ښه ده .
ټ :
ـ ټر ټر دادي خاني ده ، خوراک دي نالبکی ده ، ستاګوز ته ارباني ده .(
ګوز څه مراد کبر او لوی خبري دي )
ـ ټمبه ته يو باد هم غنيمت دی .
ج :
ـ جار دي سم ګوته دروړم .
ـ جار دي سم روپۍ ، چي هم سپر ئې هم ګدۍ.
ـ جت مي تک تور ، نه ئې عيب سته نه پېغور .
ـ جع پر غاړه او جغ غواړه .
ـ جفا مرګی ښه ده ، نه بې اتفاقي .
ـ جنګ په وسله ، ننګ په غله .
ـ جنګ پر خاوره ښه دی ، نه پر شېدياره .
ـ جنګ پر شيدياره ښه دی ، نه پر خاره .
ـ جنګ جنګي کوي ، ننګ ننګي .
ـ جنګ چي نه کوې ډبره لو اخله .
ـ جنګ سوړ سو ، ميری تود شو .
ـ جولا سوی نه ئې ، بيا نېچې غلا کوې .
څ :
ـ څيراغ چي ئې په کور کي لګيږي و صحرا ته څه حاجت دی .
ـ څمڅه په ځان غره سوه ، چي په دې اوګړه سړه سوه .
ـ څنګه وي هغه سياه بخته ، چي څلويښت ورځي نه وي نيک بخته .
ـ څوری څه په څنګ څه په نس.
ـ څوک چي لاس درپوري بند کي مه ئې غوڅه وه .
ـ چوک چي بيده وي ، مېښه به ئې نرګټی زېږوي.
ـ څوک مه واهه په ګوته ، تابه نه ولي په لوټه .
ـ څوک وائې چي زما د غړيکي خوند بد دی .
ـ څوک وائې څه وخورم ، څوک وائې په چائې وخورم .
ـ څونه چي خرګی ، هغو نه ئې بارګی .
ـ څو ئې ونه شاربې کوچي نه کوي .
ـ څه توره تېره وه ، چه انا ورسته وه .
ـ څه خوره ، چه پرېږده .
ـ څه چي په کټو کي وه ، هغه په څمڅۍ کي ښکاري .
ـ څه دي کول ،چي پلار او نيکه دي کول .
ـ څه راوړه ، څه به يوسې .
ـ څه زه بد وم ، څه دښمنانو لاس راپسي تکوهل.
ـ څه ژرنده پڅه وه ، څه غنم لانده وه .
ـ څه لاس تر مينځ ، څه غر .
ـ څې کوې ، چي نې کوې
ـ څلاکه مرغۍ پۀ غبرګو پښو نښلي .
ـ څۀ چې کرې هغه به رېبې .
ـ څۀ غنم لاندۀ وو څۀ ژرنده پڅه .
ځ :
ـ ځان دي وخوری نوکری ، چي په لږ و ډير لری .
ـ ځان ته ښه وائې ښه نه کړي ، داڅه وائې دا څه کړي .
ـ ځانه ! خپله ځانه ! .
ـ ځنګل چي اور اخلي ړ وچ او لانده ګرد ه اور اخلي .
ـ ځوان پر غړي زوړ پر لري
ـ ځان ساتلی ښۀ دی ، دښمن وژلی ښۀ دی .
ـ ځمکه هغه سوځي چې اور پرې بلېږي .
ح :
ـ حيادار حيا کوله ، بې حيا ويل زما څه بېريږي .
ـ حال منصور وايه چي سر ئې په دار شو .
 |
 |
 |
