شورمی شاته پریښود چه دژوند له ښاره ووتم
پټـــه خولـــــه له ښـــاره لکه تللـې لاره ووتم (*)
دزمینداوری او حمزه له تللی کاروان څخه دراپاته شوی لاروي، نومیالی غزلبول سالار، ارواښاد استاد محمدصدیق پسرلی خپلې پښتنی سترګی لدې فانی نړئ څخه پټې کړې. انالله واناالیه راجعون
داستاد پسرلی پرمړینه پښتنی ادب خپله یوه لویه شتمنی له لاسه ورکړه.
زه د ارواښاد ددرنې کورنئ ټولوغړوته دتسلیت مراتب وړاندی کوم، اودجمیل صبر هیله ورته لرم. اوپدې ویر کی دارواښاد له درنې کورنئ اوټولودوستانوسره ځان شریک ګڼم.
ارواښاداستاد پسرلی ته له لوی څښتن ج څځه دفردوس جنت غوښتنه کوم.
روح دې یی ښاد وی
آمین، ثم آمین
په پښتنی مینه اودرنښت
نجیب احمدزی
دارواښاد استاد پسرلی دشعر یوبیت
